Czym jest choroba okluzyjna?
Choroba okluzyjna to dysfunkcja narządu żucia. Jest znana jako zgryz urazowy. Nazywa się ją też okluzją urazową. Polega na nieprawidłowym kontakcie zębów. Dotyczy zębów górnych i dolnych. Zaburzenie to prowadzi do nierównowagi układu żucia. Może powodować jego destrukcję. Schorzenie skutkuje konsekwencjami zdrowotnymi. Wpływa na cały układ stomatognatyczny. Zaburzenia funkcjonowania stawów skroniowo-żuchwowych dotyczą 80-90% populacji. Choroba okluzyjna bywa częstszym powodem utraty zębów niż próchnica.
Objawy choroby okluzyjnej
Objawy choroby okluzyjnej są różnorodne. Mogą dotyczyć zębów i stawów. Często dotyczą też mięśni twarzy. Początkowo bywają niezauważalne. Warto zwracać na nie uwagę.
- Zęby mogą ulegać starciu.
- Pojawia się nadwrażliwość na pokarmy. Dotyczy zimnych lub kwaśnych pokarmów.
- Może boleć przy nagryzaniu.
- Pęka szkliwo zębów.
- Pojawiają się ubytki przyszyjkowe.
- Zęby mogą stać się ruchome.
- Dziąsła mogą się obniżać.
- Zęby bywają łamliwe.
Czy choroba okluzyjna powoduje bóle głowy?
Tak, choroba okluzyjna często wywołuje bóle głowy. Są to bóle napięciowe. Mogą pojawiać się rano po przebudzeniu. Wielu lekarzy myli je z migreną.
Odczuwasz zmęczenie mięśni twarzy? Możesz mieć trudności w otwieraniu ust. Problem dotyczy też zamykania ust. Pojawiają się trzaski w stawach skroniowo-żuchwowych. Możesz czuć dyskomfort w stawach. Żuchwa może przeskakiwać. Możliwe jest ograniczenie otwarcia szczęki. Poranne zmęczenie mięśni twarzy jest typowe. Mięśnie mogą być przeciążone.
Co oznacza klikanie szczęki?
Klikanie szczęki to jeden z symptomów. Wskazuje na problemy ze stawami skroniowo-żuchwowymi. Nieprawidłowe stykanie się zębów wpływa na stawy.
Możesz zaciskać zęby. Często zgrzytasz zębami w nocy. Inne objawy to szumy uszne. Może pojawić się dzwonienie w uszach. Ból może promieniować do karku. Dotyczy też stawów i kręgosłupa. Objawy przypominają problemy neurologiczne. Niepowodzenia leczenia ortodontycznego bywają symptomem.
Przyczyny choroby okluzyjnej
Choroba okluzyjna ma wiele przyczyn. Wynika z nieprawidłowych kontaktów zębów. Dotyczy zębów górnych i dolnych. Mają one nieprawidłowy kontakt względem stawów. Bezpośrednią przyczyną jest nieprawidłowe stykanie się zębów.
- Wady zgryzu są częstą przyczyną.
- Parafunkcje w jamie ustnej szkodzą. Należą do nich bruksizm. To zgrzytanie i zaciskanie zębów. Obgryzanie paznokci też wpływa na zgryz.
- Przesunięcia zębów szkodzą okluzji. Dzieje się tak po utracie zęba. Nazywamy to efektem Godona.
- Uwarunkowania genetyczne mają znaczenie.
- Rozchwianie zębów bywa przyczyną.
- Wady postawy ciała wpływają na zgryz.
- Urazy mechaniczne głowy szkodzą.
- Silny stres jest czynnikiem ryzyka. Dotyczy to długotrwałego stresu.
- Silny uraz psychiczny może wywołać problem.
- Niewłaściwie zrealizowane wypełnienia przeszkadzają.
- Pierwotne zaburzenia rozwoju twarzoczaszki są przyczyną.
- Wtórne przesunięcia zębów wpływają na okluzję.
Diagnostyka choroby okluzyjnej
Analiza okluzji to kluczowy krok. Badanie zwarcia ustala przyczynę dyskomfortu. Wczesne rozpoznanie pomaga w leczeniu. Oznaki choroby są łatwo rozpoznawalne wcześnie. Dokładne badanie kliniczne jest ważne. Szczegółowy wywiad z pacjentem pomaga. Nasi specjaliści stosują holistyczne podejście. Analiza okluzji trwa 60-90 minut. Podczas analizy robi się wiele zdjęć. Wykonuje się na przykład 21 zdjęć.
Stosuje się nowoczesne technologie diagnostyczne. Używa się diagnostyki RTG. Wykonuje się tomografię komputerową. Pomaga też USG stawów skroniowo-żuchwowych. Stosuje się mikroskopy. Używa się programów do analizy 2D i 3D. Stosuje się narzędzia jak Dawson Wizard. Ważna jest deprogramacja. Rejestracja zgryzu jest konieczna. Analiza zwarcia pozwala na planowanie.
Leczenie choroby okluzyjnej
Leczenie choroby okluzyjnej jest złożone. Wymaga często współpracy specjalistów. Ortodonta, protetyk, chirurg współpracują. Endodonta i periodontolog też pomagają. Fizjoterapeuta bywa potrzebny. Leczenie zależy od przyczyny problemu. Wdraża się odpowiedni sposób leczenia. Często to połączenie różnych metod.
- Stosuje się terapię ortodontyczną. Aparaty stałe i ruchome korygują zgryz.
- Terapia protetyczna odbudowuje zęby. Wykonuje się licówki i korony. Stosuje się mosty zębowe. Potrzebne bywają protezy.
- Fizjoterapia pomaga rozluźnić mięśnie. Zmniejsza napięcia mięśniowe twarzy.
- Wykonuje się ekwilibrację. To subtelna korekta wybranych zębów. Polega na szlifowaniu lub odbudowie.
- Stosuje się leczenie zachowawcze.
- Leczenie periodontologiczne bywa konieczne.
- Potrzebne może być leczenie chirurgiczne.
- Ważna jest rekonstrukcja zwarcia.
- Stosuje się deprogramator Dawsona.
Czy leczenie jest bolesne?
Współczesne metody leczenia są komfortowe. Stosuje się znieczulenie miejscowe. Pacjenci często odczuwają ulgę po leczeniu.
Rola szyn okluzyjnych i relaksacyjnych
Szyny odgrywają ważną rolę w terapii. Pomagają w leczeniu bruksizmu. Stosuje się je przy chorobie okluzyjnej. Zmniejszają dolegliwości stawów skroniowo-żuchwowych. Chronią zęby przed ścieraniem. Wyróżniamy różne rodzaje szyn. Są szyny twarde i miękkie. Stosuje się szyny relaksacyjne. Istnieją szyny repozycyjne. Używa się też szyn stabilizujących. Szyna okluzyjna Mago pomaga w protetyce. Szyna okluzyjna nie koryguje zgryzu. Nie przestawia zębów.
Szynę okluzyjną nosi się całą dobę. Wyjątkiem jest czas na higienę. Szynę relaksacyjną nosi się w dzień i w nocy. Zaleca się spać w twardej szynie. Miękkie szyny nie są zalecane przez lekarzy. Terapia szyną okluzyjną trwa 3-9 miesięcy. Wizyty kontrolne są ważne. Odbywają się co 1-2 tygodnie. Szynę należy myć regularnie. Użyj szczoteczki i pasty. Myj przed i po każdym użyciu. Opinie o twardych szynach są pozytywne.
Konsekwencje nieleczonej choroby okluzyjnej
Nieleczona choroba okluzyjna szkodzi zdrowiu. Prowadzi do stopniowego wyniszczenia zębów. Może doprowadzić do ich utraty. Jest częstszym powodem utraty zębów niż próchnica. Powoduje przewlekłe dolegliwości bólowe. Zęby ulegają nadmiernemu ścieraniu. Zęby stają się rozchwiane. Stawy skroniowo-żuchwowe ulegają uszkodzeniu. Uszkodzenia bywają trwałe. Pogarsza się estetyka uśmiechu. Niszczeniu ulegają korony i mosty protetyczne.
Nieleczona choroba okluzyjna nigdy nie leczy się sama. Zmiany wyglądu uzębienia będą się pogłębiać.
Profilaktyka i co robić dalej?
Wczesne rozpoznanie problemu jest kluczowe. Pomaga zapobiec późniejszym powikłaniom. Regularne wizyty kontrolne są ważne. Skontaktuj się z dentystą przy objawach. Nie bagatelizuj symptomów choroby okluzyjnej. Dokładne badania są konieczne. Pozwalają znaleźć czynniki zaburzające narząd żucia.
Gdzie szukać pomocy?
Pomoc znajdziesz w specjalistycznych klinikach stomatologicznych. Wielu specjalistów zajmuje się okluzją. Szukaj gabinetów z doświadczeniem w leczeniu SSŻ.
Warto pomyśleć o wizycie u stomatologa. Zasięgnij porady ortodonty. Chirurg stomatologiczny też pomoże. Periodontolog bywa potrzebny. Rozpoznanie i leczenie na początku jest ważne. Zapobiega to późniejszym powikłaniom.
